معنی قاضی نظام الدین - جستجوی لغت در جدول جو

قاضی نظام الدین

لغت نامه دهخدا

(قَ مُدْ دی)

بغدادی. یکی ازقضات پاکدامن و متدین عهد خوارزمشاهی است. سلطان جلال الدین در دوران حکومت اتابیگ ازبک ولد جهان پهلوان محمد به تبریز عزیمت کرد. اتابک از سطوت سلطان اندیشیده و تبریز را به زن خود ملکه دختر طغرل سلجوقی واگذاشت و خود گریخت. سلطان جلال الدین به سال 722 هجری قمریبیرون تبریز اردو زده و به محاصرۀ شهر پرداخت. روزی ملکه به باروی قصر برآمده، چشمش بر سلطان جلال الدین افتاد و آتش عشق وی در کانون سینه اش زبانه کشید و به امید ازدواج با سلطان خوارزمشاهی ادعا کرد که شوهرم مرا طلاق داده است. قاضی قوام الدین چون دعوی بیهودۀ او را میدانست، به سخن وی وقعی ننهاد و برای اجراءصیغه حاضر نشد، ولی یکی از اهل دیانت به نام عزالدین قزوینی ملکه را گفت: اگر منصب قضاء تبریز مرا عنایت فرمائی، این مواصلت را به انجام رسانم. ملکه در دم منشور قضای تبریز را به نام عزالدین مرقوم داشت. عقد مناکحت میان ملکه و سلطان انعقاد یافت، و سلطان ازاردوگاه خود در بیرون شهر تبریز به حجلۀ ملکه خرامید و اتابک ازبک از شنیدن این خبر از غایت اندوه درساعت بمرد. (حبیب السیر چ قدیم جزء 4 از ج 1 ص 237)

لغت نامه دهخدا

قاضی نظام الدین اصفهانی

(نِ مُدْ دی نِ اِ فَ)

قاضی نظام الدین اصفهانی، از شعرای عهد اباقاخان است خواجه شمس الدین صاحبدیوان را مدح گفته به پارسی و عربی اشعار دارد. او راست:
بدیدم خود سر وصلم نداری
ندارد عهد تو هیچ استواری
ز تو جز سرکشی کاری نیاید
ز ما جز خوی نرم و سازگاری
بناز اندر کنارت پروریدم
بود کم سایه روزی بر سر آری
کنون کار تو خود بالا گرفته ست
گرم هرگز نبینی یاد ناری.
(از تاریخ گزیده ص 755) (قاموس الاعلام ج 6) (صبح گلشن ص 528) (حبیب السیر ج 3 ص 117)

لغت نامه دهخدا

معنی قاضی نظام الدین - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما